اختراع دستگاه هوش مصنوعی که ذهن انسان را می‌خواند
تاریخ انتشار: ۱۰ خرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۸۶۹۸۲۲
ایتنا - این اختراع می‌تواند مهارت‌های ارتباطی افراد دچار معلولیت را متحول کند.
دانشمندان از سال‌ها پیش کوشیده‌اند از مغز انسان انرژی بگیرند، اما طرح «ذهن‌خوانی» همچنان در محدوده داستان‌های علمی-تخیلی باقی مانده است.
اما اینک تیمی تحقیقاتی در سنگاپور با استفاده از دستگاه اسکن و هوش مصنوعی، روشی پایه‌ای برای رمزگشایی از این اسکن‌های مغزی و بازتولید تصاویری که افراد در ذهن خود تصور می‌کنند، ابداع کرده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
به گزارش ایتنا و به نقل از ایندیپندنت، این اختراع می‌تواند مهارت‌های ارتباطی افراد دچار معلولیت را متحول کند و به آنها امکان دهد که پیام‌هایی را با ذهن خود منتقل کنند. اما افزون بر آن، پرسش‌های اخلاقی و حقوقی جدیدی در مورد چگونگی توسعه احتمالی این فناوری ایجاد می‌کند؛ از جمله اینکه ممکن است از آن در راستای منافع شرکت‌ها یا برای نظارت دولت‌های استبدادی بر شهروندان، سوءاستفاده شود.
به گزارش تلگراف، ژیجیاو چن، دانشجوی دوره دکترا در دانشگاه ملی سنگاپور (ان‌یو‌اس) و از پژوهشگران اصلی یک تیم بین‌المللی با اعضایی از کشورهای مختلفی همچون چین و ایالات متحده، فناوری «دستیابی به ذهن» این تیم را با یک «چت‌جی‌پی‌تی کوچک برای مغز» مقایسه می‌کند. به گفته او، این فناوری از مجموعه داده‌های یک تصویربرداری تشدید مغناطیسی کارکردی (fMRI) در مقیاس بزرگ برای یادگیری استفاده می‌کند و می‌آموزد که مغز ما چگونه چیزها را تفسیر، و در مورد آنها فکر می‌کند.
این روش از اسکن‌های مغزی شرکت‌کنندگان رده سنی جوان استفاده می‌کند که در یک دوره ۱۸ ساعته وارد دستگاه تصویربرداری تشدید مغناطیسی کارکردی می‌شوند تا به تصاویری از مجموعه داده‌ای متشکل از ۱۶۰ هزار تصویر نگاه کنند و به مدت ۹ ثانیه به هر یک خیره شوند. این مجموعه تصاویری را، از ساختمان‌های روزمره گرفته تا عکس فعالیت‌های ورزشی مانند بیسبال، یا حیات وحش، از جمله زرافه‌ها و قوها، شامل می‌شود.
سپس سیگنال‌ها با یک مدل هوش مصنوعی به نام «مایند-ویس» مرتبط می‌شوند تا به آن آموزش دهند که الگوهای مغزی خاصی را با ویژگی‌های تصویری خاص، مانند رنگ، شکل، بافت و معنا مرتبط کند.
این دستگاه، در مرحله نهایی، می‌تواند بر اساس تجزیه‌و‌تحلیل فعالیت مغز شرکت‌کنندگان، محرک‌های بصری دیده نشده را از تصاویر جدیدی که در آزمایش دستگاه تصویربرداری تشدید مغناطیسی کارکردی به شرکت‌کنندگان نشان داده شده بود، تفکیک کند.
چن می‌گوید که به بیان دیگر، «مایند-ویس» قادر است تصاویر را از ذهن ما بخواند و بازسازی کند. به گفته او، تصاویر رمزگشایی‌شده، سازگارند. اگرچه این تصاویر با دقت ۱۰۰ درصدی بازتولید نمی‌شوند، به طرز چشمگیری هماهنگ‌اند و در قیاس با آزمایش‌های پیشین، به مراتب جلوترند.
این روش رمزگشایی، در درک چگونگی پردازش و تفسیر مغز ما از دنیای اطراف نقش مهمی دارد. این نکته به پژوهشگران کمک می‌کند تا عملکرد پیچیده مغز را در توان ادراکی آن دریابند.
این فناوری طی چند سال می‌تواند دریچه تازه‌ای به روی افراد مبتلا به نارسایی‌های جسمی بگشاید و به آنها امکان دهد که با دستگاه پیشرفته‌تری تعامل کنند که می‌تواند به صورت آنی، فرایندهای شناختی و تصمیم‌گیری انسان را تقلید کند.
چن می‌گوید برای مثال، افرادی که قادر به تایپ کردن نیستند، کافی است که جمله‌ای را تصور کنند، و این ابزار خواهد توانست جمله‌ای را که فرد درباره آن فکر می‌کند، رمزگشایی کند.
هلن ژو، استادیار در مرکز خواب و علوم شناختی دانشگاه ملی سنگاپور، می‌گوید که دستیابی به این هدف یک دهه طول خواهد کشید.
به گفته او، برای تجاری‌سازی این مفهوم، لازم است که از تجهیزات سنگین مانند دستگاه‌های «اف‌ام‌آر‌آی»، به دستگاه‌های حمل‌شدنی مانند پیشانی‌بند «ای‌ای‌جی» (الکتروانسفالوگرام) رو آوریم که برای تشخیص فعالیت مغز، از حسگر استفاده می‌کنند.
هدف، ساخت ماشینی است که قادر به رمزگشایی بی‌درنگ باشد، به گونه‌ای که مشتری بتواند آن را به خانه ببرد، به اینترنت وای‌فای متصل شود، و به راحتی آن را بر اساس نیازهای خود تنظیم کند. به گفته ژو، چنین چیزی در حال حاضر هنوز رویایی است. او در عین حال بر این باور است که برای جلوگیری از سوءاستفاده از چنین پیشرفت‌هایی در فناوری، ضروری است که موانعی نیز گذاشته شود.
ژو می‌گوید ما واقعا باید در مورد استفاده از این فناوری بسیار محتاط باشیم و دستورالعمل‌ها و ابزارهای خاصی برای جلوگیری از دسترسی غیرمجاز به آن داشته باشیم.
در شکل کنونی این دستگاه، به زور نمی‌توان ذهن کسی را خواند، زیرا موافقت فرد برای کارکرد آن ضروری است. کافی است که فرد به چیز دیگری فکر کند و در این صورت ماشین دیگر کار نمی‌کند.
اما در آینده با پیشرفت علم و هوش مصنوعی و با پیچیده‌تر شدن دستگاه‌ها، به لحاظ تئوری این خطر وجود دارد که بتوان بدون اجازه افراد، ذهن آنها، یا دست‌کم بخشی از آن را خواند.
پژوهش این تیم مستقر در سنگاپور، نوامبر گذشته و در مقاله‌ای منتشر شد که بخشی از مجموعه پروژه‌های تحقیقاتی مغز به شمار می‌رود؛ از جمله پروژه دانشگاه تگزاس که از «اف‌ام‌آر‌آی» برای رمزگشایی زبان، از تحلیل فعالیت مغزی افراد استفاده می‌کند.
رافائل یوست، استاد زیست‌عصب‌شناسی در دانشگاه کلمبیا، می‌گوید که این‌گونه پیشرفت‌های علمی برای بیماران، و نیز برای محققانی که می‌کوشند کارکرد مغز را درک کنند، بسیار مهم و حیرت‌‌آور است.
یوست در عین حال هشدار می‌دهد که از این فناوری می‌توان برای کاربردهای نظامی یا به منظور پیشبرد اهداف شرورانه برای استخراج اطلاعات از مردم استفاده کرد.
او می‌گوید، ما از نظر حریم خصوصی روانی، در آستانه یک بحران قرار داریم. به گفته او، انسان با افکار و فرایندهای ذهنی خود تعریف می‌شود و اگر بتوان به آنها دسترسی یافت، آنجا باید منطقه محافظت‌شده‌ای باشد. پروفسور یوست چنان نگران پیامدهای اخلاقی فناوری عصبی پیشرفته شده است که به منظور ترویج «حقوق مغز» به مثابه مورد جدیدی از حقوق بشر، بنیاد «نورورایتز» را تاسیس کرده است.
این بنیاد از اندیشیدن تدابیری به منظور جلوگیری از رمزگشایی فعالیت مغزی افراد بدون رضایت آنها، برای حفاظت از هویت و اراده آزاد افراد، و از حق دسترسی عادلانه به فناوری افزوده ذهنی حمایت می‌کند.
این بنیاد در حال حاضر با سازمان ملل متحد همکاری می‌کند تا بررسی کند که با پیشرفت سریع در علوم اعصاب، چگونه می‌توان افزایش آگاهی عمومی را با معاهدات حقوق بشری در پارلمان‌های کشورها هماهنگ کرد.
در اوت آینده قرار است شورای حقوق بشر در ژنو در مورد اینکه آیا مسائل مربوط به حریم خصوصی ذهنی باید تحت پوشش میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی، یعنی از مهم‌ترین معاهدات حقوق بشری، قرار گیرد یا نه، بحث و گفت‌وگو کند.
پروفسور یوست می‌گوید دانشمندانی که روی انرژی اتمی کار می‌کردند، زمانی به سازمان ملل در خصوص ضرورت وضع مقررات و تنظیم یک نظام کنترل بین‌المللی مواد هسته‌ای برای جلوگیری از خطر یک جنگ فاجعه‌بار هشدار دادند، و نتیجه آن، تاسیس آژانس بین‌المللی انرژی اتمی بود که اینک در وین مستقر است.
یوست می‌گوید که به همین منوال، می‌توان ایجاد یک آژانس بین‌المللی نوروتکنولوژی را در سازمان ملل تصور کرد که بر توسعه فناوری عصبی در چارچوب حقوق بشر نظارت کند: «بسیار مهم است که ما-درست مثل دانشمندان هسته‌ای-بدانیم که با این فناوری چه کارهایی می‌شود انجام داد. ما خودمان آن را ساخته‌ایم. از آن روی جانوران استفاده می‌کنیم، و می‌خواهیم از آن برای بیماران استفاده کنیم، و دقیقا به همین دلیل می‌توانیم ببینیم چه چیزی قرار است پیش بیاید.»
منبع: ايتنا
کلیدواژه: هوش مصنوعی هوش مصنوعی فعالیت مغز بین المللی گفته او
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.itna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ايتنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۸۶۹۸۲۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
هوش مصنوعی چگونه به معماران و طراحان کمک می‌کند؟
هوش مصنوعی تغییرات چشمگیری در روند کار متخصصان تمام رشته‌ها ایجاد کرده است و معماری و طراحی شهری نیز از این قائده مستثنی نیست.
به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، پس از معرفی فناوری‌های هوش مصنوعی، بسیاری از مردم نگرانی خود را در مورد تاثیرات منفی این فناوری اعلام کردند، با این وجود نتایج ارزنده‌ای که این فناوری‌ها در بهبود کارایی فعالیت‌های مختلف ایجاد کرده است غیرقابل‌انکار است. به نظر می‌رسد که هوش مصنوعی تغییرات چشمگیری در روند کار متخصصان هر رشته ایجاد خواهد کرد و می‌تواند به عنوان ابزاری متفاوت برای انواع مشاغل از جمله معماران و طراحان شهری باشد. برنامه‌ها و پلتفرم‌های زیادی در این زمینه وجود دارد که نه برای جایگزینی، بلکه برای کمک به انجام وظایف تکراری و تجسم ایده‌ها و رسیدگی به مجموعه داده‌های بزرگ، توسعه می‌یابند تا مبنایی برای فرآیند تصمیم‌گیری معماران ایجاد کنند.
اولین ابزارهای هوش مصنوعی که توسط معماران و طراحان مورد استفاده قرار گرفت، موتورهای تولید تصویر مانند DALL-E، Midjourney و Stable Diffusion هستند که پیام‌های متنی را به تصویر تبدیل می‌کنند. طراحان به کمک این ابزار، می‌توانند از تصویرسازی مبتنی بر زبان استفاده کنند که نتیجه آن تست سریع ایده‌ها و کاهش سطح دانش مورد نیاز برای طراحی است.
ابزارهای هوش مصنوعی مولد می‌توانند از یادگیری ماشینی برای کمک به آزمایش و ایجاد طرح‌ها و نمایش‌های بصری فضاها با پیروی از مجموعه معیارهای ورودی استفاده کنند. فناوری جدید می‌تواند با تکیه بر ابزارهای گسترده برای طراحی به کمک رایانه (CAD)، به بهینه‌سازی فضاها، تهیه نقشه‌های دوبعدی و سه‌بعدی و بهبود گردش کار کمک کند. برای مثال، Hypar یک پلتفرم مبتنی بر ابر است که به تحلیل و شبیه‌سازی طرح اولیه ساختمان‌ها سرعت و سهولت می‌بخشد. Ark AI طراحی شماتیک و مطالعات تناسب ساختمان را به صورت خودکار انجام می‌دهد و همچنین با انجام مطالعات امکان‌سنجی مطابق با کد، طرح‌های پیشنهادی را بهینه‌سازی می‌کند. Planner 5D یک ربات گفتگو است که به طراحان کمک می‌کند تا با استفاده از فناوری‌های هوش مصنوعی (AI)، واقعیت افزوده (AR) و واقعیت مجازی (VR) به تجسم بهتری از فضای داخلی دست پیدا کنند و طراحی داخلی را به صورت بهینه انجام دهند.
یکی دیگر از پلتفرم‌های مورد استفاده در حوزه معماری، Architechtures است که از یادگیری ماشین برای طراحی ساختمان‌های مبتنی بر هوش مصنوعی استفاده می‌کند، تعامل مستقیم با نتایج تولید شده را سرعت می‌بخشد و امکان ارزیابی ریسک برای ساختمان‌های موجود را به صورت دقیق‌تر فراهم می‌کند.
ارزیابی ریسک برای ساختمان‌های موجودمحققان در حال توسعه فناوری‌هایی مشابه تشخیص چهره هستند تا از آن برای شناسایی و ارزیابی آسیب‌های ساختاری استفاده کنند، زیرا ارزیابی‌های کارآمد و دقیق ساختمان‌های موجود، زمینه را برای پروژه‌های مرمت و استفاده مجدد تطبیقی فراهم می‌کند. برای شناسایی ترک‌ها و عیوب در عناصر ساختمان از یک دوربین عمقی استریو و یک شبکه به اصطلاح عصبی استفاده می‌کنند، سپس یک بازوی رباتیک را هدایت می‌کنند تا عیوب پیداشده را با یک اسکنر لیزری اسکن و یک مدل سه‌بعدی برای آن ایجاد کند. این فناوری، کارایی ارزیابی ریسک را افزایش، حجم فعالیت انسانی را کاهش و داده‌های دقیق‌تری را برای تصمیم‌گیری‌های مربوط به تعمیر و نگهداری ساختمان ارائه می‌دهد.
این سیستم می‌تواند علاوه بر معماری، برای ارزیابی یکپارچگی زیرساخت‌ها مانند پل‌ها، تونل‌ها یا سدها نیز مورد استفاده قرار گیرد و با تشخیص به‌موقع از خطرات احتمالی جلوگیری کند.
برنامه‌ریزی شهریسیستمهای هوش مصنوعی مهارت بسیاری در کمک به حوزه‌هایی دارند که باید ورودی ابرداده‌ها را مدیریت کنند که از این جمله می‌توان به برنامه‌ریزی شهری اشاره کرد. فناوری‌هایی مانند سیستم‌های برنامه‌ریزی شهری مبتنی بر هوش مصنوعی مانند Urban Insights و دوقلوهای دیجیتال، نمونه‌سازی سریع و شبیه‌سازی مناظر شهری را امکان‌پذیر می‌کنند و فرایندهای تصمیم‌گیری را ارتقا می‌بخشند. هوش مصنوعی همچنین برای سازگاری با شرایط اقلیمی مورد استفاده قرار می‌گیرد و با ابزارهای گوناگون پوشش درختی مناطق مختلف را ارزیابی و از این طریق به برنامه‌های مربوط به کاهش امواج گرمای شدید کمک می‌کند.
علاوه بر این، نقشه‌برداری هوایی مبتنی بر هوش مصنوعی با شناسایی کارآمد سکونتگاه‌های غیررسمی، برنامه‌ریزی زیرساخت را تسهیل می‌کند. همچنین هوش مصنوعی مشارکت جامعه را از طریق برنامه‌های کاربردی واقعیت افزوده (AR) و واقعیت مجازی (VR) و سیستم‌های مدیریت هوشمند ترافیک تقویت می‌کند و کیفیت فرایندهای برنامه‌ریزی مشارکتی را ارتقا می‌دهد. این فناوری برای ارزیابی و ارتقای ایمنی شهری نیز استفاده می‌شود و چندین برنامه کاربردی به طور خاص بر ایمنی شهری برای زنان متمرکز شده‌اند.
معماران شروع به ادغام هوش مصنوعی در طراحی محل‌های کار کرده‌اند و از این فناوری برای شخصی‌سازی فضای کاری کارمندان بر اساس نیازها و ترجیحات فردی آنها استفاده می‌کنند. ابزارهای هوش مصنوعی گزینه‌های طراحی داخلی متعددی را در زمانی بسیار کوتاه‌تر از طراحی دستی ایجاد می‌کنند و نمونه‌سازی سریع بر اساس شرایط محیطی و حرکت انسان را تسهیل می‌کنند. آنها از مجموعه داده‌های وسیع برای بهینه‌سازی طرح‌ها و امکانات رفاهی ساختمان استفاده می‌کنند و همین امرنگرانی‌هایی را در مورد حفظ حریم خصوصی و استفاده از داده‌ها ایجاد کرده است.
کد خبر 749571
مدیررسانهای پرسپولیس: سپاهان به جای شکایت بیجا، عذرخواهی کند